به طور کلی، تأثیر افزودنی‌های بتن بر مقاومت فشاری و کششی بتن بستگی به نوع و ویژگی‌های خاص هر افزودنی دارد، و ترکیب و استفاده صحیح از آنها می‌تواند به بهبود ویژگی‌های مکانیکی بتن کمک کند.
مطابق استاندارد ملی 2930 ماده افزودني فوق روان کننده به موادی اطلاق می شود كه بدون تغيير رواني، مقدار آب مخلوط بتن را كاهش مي‌دهد يا بدون تغيير مقدار آب ، اسلامپ و رواني را افزايش مي‌دهد يا هر دو اثر را بطور همزمان ايجاد مي‌كند.
در برخی مواقع در هنگام انجام تست های کارگاهی در حالت روانی برابر، به اشتباه ابتدا بتن شاهد را با افزودن آب به اسلامپ مشخصی مثلاً 150 میلی متر می رسانند و بتن آزمونه را بدون کاهش نسبت آب به سیمان و با افزودن فوق روان کننده به اسلامپ بالاتر از 150 میلی متر می رسانند که شاهد افت مقاومت فشاری در بتن آزمونه هستیم و این امری بدیهی است به دلیل اینکه دو نمونه در شرایط روانی برابر تست نشده اند و مطابق استاندارد 2930 نمونه ای که اسلامپ کمتری دارد مقاومت فشاری بالاتری را خواهد داشت.
افزودنی بتن به ماده ای غیر از سیمان پرتلند، سنگدانه و آب اطلاق می شود که به صورت پودر یا مایع به منظور اصلاح خواص بتن، کمی قبل از اختلاط، در حین اختلاط یا قبل از درجا ریختن به آن افزوده می شود. به عبارت دیگر، افزودنی ها اجزایی از بتن به غیر از سیمان هیدرولیکی، آب، سنگدانه ها و الیاف هستند که برای اصلاح و بهبود خواص بتن و ملات تازه و سخت شده، به بتن افزوده می شوند. هدف از کاربرد مواد افزودنی بتن بهبود یک یا چند خاصیت بتن تازه یا سخت شده است. برخی از افزودنی ها برای بهبود یک ویژگی به کار می روند در حالیکه بعضی دیگر به صورت همزمان بر چند ویژگی بتن تاثیر می گذارند.
پرسش، پاسخ و نظرات